Eksters gekocht

Gisteren op de markt twee eksters gekocht en een mus. Ik vond het zo zielig, ze zaten in een zak om verkocht te worden. Alles wat maar eetbaar is wordt gevangen en verkocht. Ik heb ze daar weer vrijgelaten. Ze konden nog nauwelijks vliegen, maar uiteindelijk vlogen ze naar een boom. Ik heb de hele tijd zitten kijken hoe ze van hun nieuw verworven vrijheid genoten. Mijn tolk werd er ongeduldig van en wilde weg. Ik kan er toch erg slecht tegen om dieren te zien lijden. Ik weet ook wel dat het een druppel op de gloeiende plaat is. Ik moest dit gewoon even doen.

Verder heerlijk gegeten in een ontzettend smerig uitziend restaurantje. Hier eten de doorsnee Chinezen. Een wit broodje met groentemix is echt spotgoedkoop slechts 1 yuan, of zo'n 10 cent. Iedereen zit daar enorm te smakken en slurpen, dat hoort er gewoon bij. Het werkt wel aanstekelijk en na enige gewenning zit ik zelf ook mee te smakken en slurpen.

Het eindresultaat van mijn beeld in klei heb ik op mijn website staan zie hier. Momenteel worden en mallen van gemaakt en ik zal waarschijnlijk het eindresultaat niet meer zien. Maar je kunt je voorstellen dat het er zo uit gaat zien maar dan alles in brons. Kleine beeldje staat ervoor. Gaaf toch?

Gisteren expositie in Provinciehuis Flevoland

Nou gisteren het beeld gefinished. Ze kunnen nu met gips aan de gang voor de mallen te maken. Later werken ze ook met polyester.

Gisteravond ook een Skype-verbinding gehad tijdens de opening van mijn expositie in Lelystad in het Provinciehuis Flevoland die nog loopt tot 30 september. Dus als je toevallig in de buurt van station Lelystad bent kun je altijd even binnenwippen om te kijken. Zie voor details: uitnodiging expo.

Mijn vriend Hans samen met Tobia Westerhuis, mijn tijdelijke personal coach, hebben alles georganiseerd. Het was echt leuk om even virtueel aanwezig te zijn in het Provinciehuis. Ik had een hele club collega's op mijn kamer verzameld, die als een soort fanclub stond te juichen en klappen toen ze op de webcam een stukje muur zagen van de expo. Wel gelachen met die hele club. Onder andere een Zambiaan, Egyptenaar en een Indiër.

Door de heftige regenbuien was de opkomst wat magertjes maar wel gezellig. Tobia had samen met haar vriend Jan voor hapjes en drankjes gezorgd en ook een laptop met internetverbinding. Na enige strubbelingen in het begin hadden we uiteindelijk toch een audio en video verbinding.

Mijn vroegere collega bij de Donald Duck, en striptekenaar Daan Jippes was ook nog naar de expo gekomen. Erg leuk allemaal.

Ik heb nu wat meer tijd om iets van China te bekijken.

Karaoke

Gisteren karaoke gedaan. Met zijn allen meezingen.
Het was in een uitgaanscentrum een groot gebouw met gouden muren. Er waren allerlei hapjes en drankjes. Pistache nootjes, slierten vis die je in sausjes kon dopen. Een schaal met fruit opgemaakt in de schil van een meloen. Er zaten ook tomaten door. Daar worden tomaten als vruchten gegeten. Dat zijn het natuurlijk ook. Dus ze zitten daar gewoon in de fruitsalade. Ze maken daar de gekste combinaties, chocolade met tomaat bijvoorbeeld.
Bij de karaoke kreeg je een microfoon in handen en meezingen maar. We hebben lekker meegelald want ja zingen in het Chinees lukt nog niet zo goed. Ze hadden gelukkig een Engels nummer en dat was Yesterday van de Beatles, dat heb ik toen uit volle borst meegezongen.

Het beeld vordert gestaag. Veel medekunstenaars staan er bewonderend naar te kijken. Ik ben wel degene hier met het hoogste beeld. Ik sta vaak boven mijn hoofd te werken op een steiger van een paar meter hoog. Ik ben dan ook elke avond behoorlijk uitgeblust. En heb weinig zin nog veel te doen. Dus aan e-mails beantwoorden kom ik niet toe. Deze blog doet Hans ook voor me. Dan blijven jullie nog een beetje op de hoogte van mijn reilen en zeilen.

Ik ben vandaag maar een dagje in mijn hotel gebleven, beetje ziek en moe. 's Middags nog maar weer een lekkere massage genomen en Chinees gegeten met Phoebe, de organisatrice. Toen ze me uitnodigde om mee te gaan Chinezen zei ik, maar ik eet toch iedere dag Chinees. Maar dit was wel heel speciaal Chinees, erg lekker.

Nu nog maar 5 dagen om het beeld af te ronden.

Iedereen veel groeten uit het verre Oosten,
Anita

Kleien geblazen

De laatste paar dagen hard gewerkt aan mijn FOUR WHEEL DRIVE LADY. Het frame is nu eindelijk klaar. Dit betekent inclusief de opvullingen met piepschuim en allerlei houten constructies die de klei op hun plaats moeten houden. Het klei wordt hier gemaakt van een soort poeder dat aangelengd wordt met water. Het is geen lekker spul. Ze hebben niet die lekkere vette rivierklei die wij kennen. Ik heb nog maar vrij weinig tijd om het hele gevaarte van 3 meter hoog af te krijgen. Op 10 september zou het af moeten zijn. Dan gaan ze de mallen maken voor het uiteindelijk bronzen beeld. Ik heb nu de wielen klaar. Een wiel is een combinatie van gelast ijzer en ook houten delen.

Maar ik ben wel benieuwd of me het gaat lukken op tijd klaar te komen.

Het is hier zo'n beetje iedere avond feest. Vanavond bij een feest van een Slowaak geweest. Ik heb hem nog mijn website laten zien en natuurlijk foto's van mijn dochter. :-)

Groeten van
Anita

Nieuwe deadline

Vandaag met zijn allen naar een groot restaurant geweest om te barbecuen. Er was van alles, vis, garnalen, allerlei groenten, paddestoelen. Ik heb voornamelijk lamsvlees gegeten. Ik heb ook nog een lied gezongen.
Iedere avond is er een groep mensen die muziek maken in het park. Het is dezelfde groep die 's morgens om 5 uur Tai Chi doen in het park.

Vandaag te horen gekregen dat het beeld af moet zijn op de 10de september. Dus dat wordt hard werken geblazen. Gelukkig krijg ik veel hulp. Vandaag heeft een jongen die eigenlijk van de club Koreanen was mij geholpen. Hij was erg goed en handig.

Dansen

's morgens ben ik in het hotel gebleven. 's Middags naar de loods waar we met zo'n man of 15 aan onze toekomstige bronzen beelden aan het werk zijn. De 'echte' beeldhouwers, de hakkers werken buiten, als het tenminste niet regent. Wij staan in ieder geval droog. Een paar dagen terug was er zoveel regen dat we op sommige stukken met de bus door het water reden waarbij het water tot bovenaan de wielen stond.

Ik ben nog steeds bezig met het frame te maken. Veel houtconstructies maken aan het metalen frame die het klei moeten gaan vasthouden. Ik had zowaar 4 meisjes die me hielpen. Ze zijn zo ontzettend aardig, geweldig.

Een collega uit Zambia maakt een beeld van over elkaar heen krioelend mensen die op de grond liggen. Ik had hem foto's van mijn dochter laten zien. Hij was er erg van gecharmeerd en wilde haar graag op skype zien in levende lijve. We hebben toen samen met mijn dochter even gezellig zitten skypen. Hij heeft toen nog zijn haar laten zien. Hij draagt nl. een tulband. Maar onder die tulband zit rastahaar dat komt totaan zijn heupen als hij het los laat hangen. Zijn laatste haircut was een jaar of 4 geleden.

's Avonds zowaar gedanst in het park bij het hotel met de langste Chinees die beschikbaar was. De meesten komen bij mij maar tot borsthoogte. Er werd gezongen in microfoons. Toen we aankwamen gingen er onmiddellijk mensen voor ons opstaan zodat wij konden zitten. Ze hebben echte ouderwets goede manieren.

Steiger

Vandaag hele dag gewerkt. Aan het metalen frame gewerkt. Op een houten steigertje gestaan zo'n 2 meter boven de grond. Ik moest me vasthouden aan het frame voor de zekerheid. Ga gauw naar bed, ben erg moe.

Relaxen op zaterdag.

Vandaag een beetje rust genomen. Ik ben in het hotel gebleven en het park ervoor. Weer zo'n fantastische voetmassage gehad voor 7 dollar. Echt prettig.
Vandaag met Uwe Kersten naar de supermarkt geweest, wat spulletjes kopen. Ik wilde wat slagroom kopen. Hadden ze niet. Yoghurt wel, maar alleen met suiker. Ze denken natuurlijk lekker makkelijk, hoef je het er zelf niet in te doen. Maar ik wil er geen suiker in, maar stevia een natuurlijke zoetvervanger.
Uwe is een aardige Zweed. Hij straalt een weldadige rust uit. Hij is hier meer geweest. Er staat een beeld van hem in Shanghai. Hij heeft trouwens ook een beeld op Ameland staan.
Morgen weer eens aan het werk. Ze maken hier de klei van een soort poeder wat aangelengd wordt met water.

Mijn eerste dag in China

Ben goed aangekomen maar ben erg moe. Vanmorgen was de opening met mijn openingstoespraak daarna werden er duiven losgelaten. Er zijn geen andere nederlanders bij, ik ben de enige Hollander.

We moesten in een nette rij gaan staan op het toneel.  Ik moest op een witte stip gaan staan op nummer 13. Daarna moest ik mijn speech geven, die ingekort (lees gecensureerd) was. Na elke zin moest ik even wachten zodat het in het Chinees vertaald kon worden. Daarna werd er vuurwerk aangestoken, Chinezen houden van vuurwerk bij officiele openingsceremonies. Nou ik dacht dat ik in barrels werd geschoten, zo'n oorverdovend lawaai plotseling.  Alle kunstenaars kregen een prachtig bloemstukje opgespeld. Samen met de duiven werden er ook ballonnen opgelaten.

Daarna hebben we onze werkplek bekeken een knoert van een loods, waarin alle deelnemers hun project kunnen uitvoeren. Morgen krijg ik mijn twee helpers te zien. Mijn toegewezen tolk is een schattig meisje van 20 jaar, maar ze spreekt eigenlijk nauwelijks Engels, dus wel een beetje handen en voetenwerk. Ze is een studente in de kunst en niet speciaal in het Engels.

Met name voor mij gaat het heel erg spannend worden. Zelfs de mensen die hier eerder waren hadden echt met me te doen van wege de ingewikkeldheid van mijn ontwerp.
Om 7 uur is het ontbijt 8 uur in de bus, 3 kwartier rijden in de bus, het verkeer is een gekkenhuis. Constant getoeter iedereen rijdt door elkaar  je wordt er knettergek van. Ik snap niet dat er geen 20000 doden vallen op een dag. Het is ongelofelijk. Het stinkt hier constant naar uitlaatgassen. Maar de mensen hier zijn ontzettend aardig in ieder geval.

Er is een prachtig zwembad in het hotel op de tweede verdieping. Ik heb hier mijn voeten laten masseren werkelijk geweldig prettig en grondig. Daar kan zelfs Joop mijn voetenkneder in Lelystad nog een puntje aan zuigen.

Ik heb ook nog in het park Tai Chi gedaan samen met een Francaise. Hartstikke leuk.

Ik ga nu mijn tas inpakken voor morgen.
Tot later lieve lezers,
xxx Anita

Vertrek naar China

Vandaag is het eindelijk zover. Ik ben vertrokken naar China.
Best spannend in mijn up. Mijn vriend en dochter hebben me uitgezwaaid op Schiphol.
Ik zal ze wel missen en vooral mijn hond Laika en poes Koetje.
Eerst maar eens naar Bejing en dan nog een lokale vlucht naar mijn bestemming.
Ik ga proberen zoveel mogelijk te slapen in het vliegtuig want ik ga 6 uur missen.

(wordt vervolgd)